tag:blogger.com,1999:blog-90560988532577771742024-03-13T23:21:48.242-07:00Strony kulturyMirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.comBlogger99125tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-56150368010225461402022-08-23T03:53:00.004-07:002022-09-20T07:27:51.172-07:00Kultura osobista<p> <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJEWt5q6AZrpRjtIwr37AeBJkio508SFmH1OG0Rog4HWRwJsj9sEfxAblfCva1V4u6k4uzo1aBGykOLibo0qynEQfYh2VTzb4PsH4n0bqHs6Yuq7Dxz2xPFloiBaXXtlsmLbsTcyVUL-ysIuYGMZRN586g6RpFtJf5ymNpJdy-f9Qaxd9GzW2qQeTy/s737/dobre-maniery.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="737" data-original-width="496" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJEWt5q6AZrpRjtIwr37AeBJkio508SFmH1OG0Rog4HWRwJsj9sEfxAblfCva1V4u6k4uzo1aBGykOLibo0qynEQfYh2VTzb4PsH4n0bqHs6Yuq7Dxz2xPFloiBaXXtlsmLbsTcyVUL-ysIuYGMZRN586g6RpFtJf5ymNpJdy-f9Qaxd9GzW2qQeTy/s320/dobre-maniery.jpg" width="215" /></a></div><p>Kultura ma różne strony, twarze, poglądy i definicje. Kultura posiada nawet kulturoznawstwo czyli naukę o kulturze, którą wykłada się na uniwersytetach. A najwięksi entuzjaści/fantaści uważają , że kultura jest jak powietrze - konieczna do życia ale przy dużym stężeniu zanieczyszczeń potrafi zatruć, nawet śmiertelnie. <br /><br />Produkty kultury, te wszystkie obrazy, dźwięki, słowa, które do nas docierają są efektem wiedzy, przemyśleń, przeżyć, wyobraźni, talentu czyli twórczej, samodzielnej pracy, wcale nie takiej prostej jakby się to niektórym wydawało. Kiedy spotykamy się z uznanymi wytworami kultury, powstałymi kilka epok temu, które podobnie jak ich twórcy - stały się muzealnymi klasykami, do ich wartości raczej nie mamy zastrzeżeń, bo są spetryfikowaną formą kultury czyli tak zwanym dziedzictwem.<br /><br />Współczesna sztuka i ogólnie to co tworzy współczesną kulturę nie wydają nam się już tak konieczne i wartościowe. Pogląd o tym, że kulturę tworzą artyści i ludzie ją popularyzujący nie jest dla większości z nas oczywisty. Artystyczne zawody są raczej ryzykowne, mało opłacalne a zatem nie cieszą się specjalnym prestiżem społecznym. Poza tym artyści najczęściej są niepokorni, aroganccy, irytujący, narcystyczni, etc., czyli po prostu bywają niekulturalni. <br /><br />W czasach kryzysu przydatność kultury - w przeciwieństwie do innych źródeł energii - może być nawet na jakiś czas zakwestionowana. Tak czy inaczej, tym co najbardziej przekonuje nas o istnieniu kultury, jest człowiek kulturalny, czyli taki, który wie jak się zachować w każdej sytuacji i tego należy się trzymać.</p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-33714458596885209372022-07-29T05:13:00.003-07:002022-07-30T01:24:15.480-07:00Schulz<p><i>Sztuka stawia zadania etyce, nie przeciwnie. Gdyby sztuka miała tylko potwierdzać to, co już ustalone, byłaby niepotrzebna</i> - Bruno Schulz.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCfMMF24S0r32NiTdlUmgJCs3VgRtwXMlgPibE8ZLliRJQJWwiYN_gF75gTPfBRn9AUUJ11RNNo6KrzC6psH00kKPlq5hboKKRQTiOXR691_3BztHigK2vdr5-CC4yhdDC2q_5rLjdO2hg9ZqBtJroTrZ4ELeb2VvTdbAyF5sZpUxtFn-5Nu_WShTm/s500/sklepy_cynamonowe_1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="349" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCfMMF24S0r32NiTdlUmgJCs3VgRtwXMlgPibE8ZLliRJQJWwiYN_gF75gTPfBRn9AUUJ11RNNo6KrzC6psH00kKPlq5hboKKRQTiOXR691_3BztHigK2vdr5-CC4yhdDC2q_5rLjdO2hg9ZqBtJroTrZ4ELeb2VvTdbAyF5sZpUxtFn-5Nu_WShTm/s320/sklepy_cynamonowe_1.jpg" width="223" /></a></div>W tym roku minie 80 lat od tragicznej śmierci Bruno Schulza jednego z najbardziej nowatorskich i oryginalnych pisarzy polskich światowego formatu. Przez całe swoje życie mieszkał w Drohobyczu, prowincjonalnym miasteczku niedaleko Lwowa. Cała twórczość Schulza w sferze realistycznej jest opisem Drohobycza - miejsc i mieszkańców tego miasteczka zaś w sferze fantastycznej/metaforycznej ucieczką od niego. Nakładanie się tych dwóch światów zbudowanych na niesamowitej wyobraźni plastycznej i językowej czyni z Schulza jednego z najbardziej niezwykłych pisarzy w literaturze światowej.<br /><br /> Schulzowskie opisy nadal zdumiewają/zachwycają swoją oryginalnością i poczuciem humoru:<i>|Ojciec mój chyży i ruchliwy, jak długo stał na nogach dzielił ze wszystkimi skorupiakami tę właściwość, że przewróciwszy się na grzbiet, stawał się zupełnie bezbronny</i>. Służąca Adela <i>nie ma zrozumienia dla spraw wyższego porządku</i>. Wuj Karol, <i>znękany od nadużyć płciowych</i>. <br />Szloma, syn Tobiasza, <i>raz w roku kiedy wychodził z więzienia czuł się czysty, swobodny i nieobciążony</i>. Emeryt - <i>Jestem emerytem w dosłownym i całkowitym znaczeniu tego słowa, bardzo daleko posuniętym w tej własności, poważnie zaawansowanym, emerytem wysokiej próby</i>. Koty - <i>ich doskonałość zatrważała. Zamknięte w precyzji i akuratności swych ciał, nie znały błędu ani odchylenia</i>. But Adeli - <i>potworny, cyniczny symbol na nodze kobiety, prowokacja jej rozwiązłego stąpania na wymyślonych obcasach</i>. Rynek <i>był pusty i żółty od żaru, wymieciony z kurzu gorącymi wiatrami, jak biblijna pustynia</i>. Świat <i>był naówczas ograniczony Franciszkiem Józefem</i>.<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM03jeH6Rn4NO0S2B4gqNR_oKB2VICF9FCfaEeItPCIahhi93f7osc3GJ9vtX-bahEh3gFGAJ-r5rc8ATBMtdy-dZyGuBP6HNGH_lMYpMXDz_LXbZ2IIez938Nt8_CdTpvLnrqdShPfakvdwjK9bq8KrWeXBRDlPE6vsczaPDgXrXfzZAdd50DxQTK/s720/sanatorium_pod_klepsydra2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM03jeH6Rn4NO0S2B4gqNR_oKB2VICF9FCfaEeItPCIahhi93f7osc3GJ9vtX-bahEh3gFGAJ-r5rc8ATBMtdy-dZyGuBP6HNGH_lMYpMXDz_LXbZ2IIez938Nt8_CdTpvLnrqdShPfakvdwjK9bq8KrWeXBRDlPE6vsczaPDgXrXfzZAdd50DxQTK/s320/sanatorium_pod_klepsydra2.jpg" width="222" /></a></div><p>Schulz był ważny dla polskiej kultury, odkrywali go w międzywojniu m.in. Stanisław Ignacy Witkiewicz, Zofia Nałkowska, Witold Gombrowicz. <i>Było nas trzech, Witkiewicz, Bruno Schulz i ja, trzech muszkieterów polskiej awangardy z okresu międzywojennego. Jak się teraz okazuje, ta awangarda nie była taką sobie znów efemerydą</i> – pisał Gombrowicz w swoim "Dzienniku". Po wojnie stał się Schulz inspiracją min. dla Tadeusza Kantora i Wojciecha Hassa. Zajmowali się nim najwybitniejsi powojenni pisarze i krytycy literaccy. Schulzowskie ślady można znaleźć m.in. u Olgi Tokarczuk ("Empuzjon") i ukraińskiego pisarza Serhija Żadana ("Internat").<br /></p><p>Prof. Jerzy Jarzębski pisał w swojej schulzowskiej monografii: <i>Schulz należy do grupy kilku najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku, jest klasykiem współczesności, choć całość jego dorobku znanego badaczom niewiele przekracza 700 stron tekstu. Żyd z kresowego miasteczka – już w latach trzydziestych atakowany był przez endeckich krytyków za rasową "obcość" swego języka i metaforyki, w państwie Stalina stał się jako pisarz zbędny, nie przystawał bowiem do kanonów sztuki oficjalnej, w państwie Hitlera znalazł się wśród podludzi i w wieku pięćdziesięciu lat zamordowany został przez zwyrodniałego funkcjonariusza okupacyjnej władzy, rękopisy jego prawie bez wyjątku zaginęły, a dziś nie został nawet ślad po jego grobie. Przykład Schulza świadczy nie tylko o tym, że w niewielu krótkich utworach zawrzeć można przesłanie filozoficzne i artystyczne najwyższej rangi, ale też o śmiertelnym niebezpieczeństwie, grożącym twórczej jednostce ze strony gardzącej wartościami humanizmu, zorganizowanej nietolerancji</i>.<br /><br /> Czy Schulz jest "nie dla idiotów",ta kwestia pozostaje nierozstrzygnięta i dotyczy nie tylko literatury.<br /></p><p></p><p> </p><p>Bibliografia</p><p>Bruno Schulz, <i>Opowiadania. Wybór esejów i listów</i>, <br />Biblioteka Narodowa. Seria I, Nr 264. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, 1989<br />Jerzy Ficowski, <i>Regiony wielkiej herezji i okolice. Bruno Schulz i jego mitologia</i>, <br />Fundacja "Pogranicze", Sejny 2002<br />Krzysztof Miklaszewski, <i>Zatracenie się w Schulzu. Historia pewnej fascynacji</i>, <br />Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2009<br />Jerzy Jarzębski,<i> Schulz</i>, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław, 1999 <br />Anna Kaszuba-Dębska, <i>Bruno. Epoka genialna</i>, Znak, Kraków, 2020<br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-85303991478080910812022-06-30T04:27:00.003-07:002022-07-01T03:51:53.050-07:00Parada miast lokowanych<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHAUE0f2w1f7yB0tFmDQfDS0zybhVdOQ_LMhwl2vaEuhAVHWciV74k-tgFeayp9QGExSNtZMmYh-wd4LjuV7cJK7-dIzrUGokLCkjMko9H6evUW0MkWdGm0uiiObes9BrNND5jraxVkFTAPEmQwMp2gSkurYeYAgUvFSDXbUmH6Ytsfzx-JublReI4/s970/niech-zyje-przyjazn-krakowa-i-warszawy-syrenka-pod-lajkonikiem-mleczko.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="970" data-original-width="735" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHAUE0f2w1f7yB0tFmDQfDS0zybhVdOQ_LMhwl2vaEuhAVHWciV74k-tgFeayp9QGExSNtZMmYh-wd4LjuV7cJK7-dIzrUGokLCkjMko9H6evUW0MkWdGm0uiiObes9BrNND5jraxVkFTAPEmQwMp2gSkurYeYAgUvFSDXbUmH6Ytsfzx-JublReI4/s320/niech-zyje-przyjazn-krakowa-i-warszawy-syrenka-pod-lajkonikiem-mleczko.jpg" width="242" /></a></div><p><br />Historycznie rzecz biorąc Kraków jest starożytnym miastem lokowanym na prawie magdeburskim ale dla współczesnego odbiorcy filmów i seriali jest mniej lub bardziej udanym produktem lokowanym turystycznie. Większość dzieł filmowych związanych z Krakowem szła utartym szlakiem nie wychodząc poza ścisłe centrum ale eksponując też przy okazji cenne obiekty przynależne temu miastu: Anioła, Monę Lizę, Kopiec Kościuszki, archetypy uczonych, kultowe knajpy i "spis cudzołożnic".<br />W najnowszym hicie Netflixa pt. "Parada serc" zastosowano ciekawy pomysł oparty na kontrastach wizerunkowych i obyczajowych dwóch najczęściej lokowanych filmowo polskich miast Warszawy i Krakowa. Semantycznie rzecz upraszczając: w Warszawie wchodzi się do dworu a w Krakowie wyprowadza się w pole.<br /><br />Tym razem filmowa ona jest z Warszawy: dynamiczna, ambitna, w pędzie do kariery w branżach nowoczesnych, uprawia kulturę fizyczną, posiada apartament z widokiem na Rondo ONZ, Most Świętokrzyski i Stadion Narodowy. On mieszka w statecznym i powolnym ("pośpiech poniża") Krakowie, w kamienicy z widokiem na Wawel i Rynek Główny. Uprawia oldskulowy zawód rzeźbiarza cmentarnych nagrobków, w wolnych chwilach śpiewa z przyjaciółmi pieśń "Nie przenoście nam stolicy do Krakowa", chociaż nie ma takiej obawy, jeżeli już to Warszawa mogłaby w pewnym sensie parafrazować "Nie przenoście nam Krakowa do stolicy". Posiada też uroczego jamnika (spiritus movens filmu) oraz rezolutnego syna, którego IQ przekracza sumę ilorazów inteligencji niektórych postaci występujących <br />w tym filmie. <br /><br />W każdym razie mamy w "Pardzie serc" kilka ciekawie zarysowanych ról, kilka dowcipnych dialogów, kilka niedopracowanych pomysłów i ze szkodą dla filmu zupełnie nieprzekonujący wątek romansowy wynikający z jednej ale kluczowej pomyłki obsadowej. Perłą w tym filmie jest Dorota Pomykała w genialnej roli krakowskiej urzędniczki i przede wszystkim dla niej warto ten film zobaczyć. <br />Gorąco (uff) polecam.</p><p><i>Parada serc</i>, komedia romantyczna<br />Polska, czerwiec 2022<br />reżyseria Filip Zylber<br />scenariusz Wiktor Piątkowski / Natalia Matuszek <br /></p><p></p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/LNLsara9EF8" width="320" youtube-src-id="LNLsara9EF8"></iframe></div><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><br /> <br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-46916865598818734232022-05-19T05:22:00.003-07:002022-05-20T04:26:22.419-07:00Świat w jednym miejscu<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj3ONPUqve0HSUEAdPmi0YAqFnsAmb648Q8wN9Gtuxb9u8QKAA6JBDelCn9C9vzjGIxADOEc4GotIYtKE34Z3OFiH7Ryx4nFkNNhCE-jrw8uSIHWaXSr6oKJ52E-vmUyMyy0_VbqXQ88oZ37XRGxoUo2AFGOeKQCwkPuVccQKJzxhdf-4pOZMCsIub/s1000/tydzien_bibliotek_plakat1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj3ONPUqve0HSUEAdPmi0YAqFnsAmb648Q8wN9Gtuxb9u8QKAA6JBDelCn9C9vzjGIxADOEc4GotIYtKE34Z3OFiH7Ryx4nFkNNhCE-jrw8uSIHWaXSr6oKJ52E-vmUyMyy0_VbqXQ88oZ37XRGxoUo2AFGOeKQCwkPuVccQKJzxhdf-4pOZMCsIub/s320/tydzien_bibliotek_plakat1.jpg" width="256" /></a></div>Tegoroczne hasło majowego Tygodnia Bibliotek to "Świat w jednym miejscu". W pewnym sensie jest to skrótowe określenie tego, czym jest Biblioteka, w której można uzyskać dostęp do światowej wiedzy i literatury. Gromadzenie i udostępnianie zbiorów/zasobów odbywało się przez lata w sposób analogowy: konkretny/istniejący fizycznie produkt stosownie opisany/opracowany, umieszczony zgodnie z sygnaturą na bibliotecznej półce, był gotowy do wypożyczenia przez fizycznie obecnego w bibliotece czytelnika.<br /><br />Do niedawna na takich zasadach działały wszystkie biblioteki, tworząc - w zależności od kategorii - "świat w jednym miejscu". Cyfrowa rewolucja zmieniała wszystko, również biblioteki, które - trzeba przyznać - szybko i sprawnie przystosowały się do nowych warunków stosując spójne i zintegrowane systemy informatyczne, które mają dzisiaj zastosowanie w całej ich działalności.<br /><br />Ale wchodząc do cyfrowego świata, biblioteka jednocześnie wyszła ze swojego konkretnego/fizycznego miejsca stając się jednym z elementów globalnego zasobu informacji i dystrybucji światowego piśmiennictwa . Tak więc mamy już świat w swoim smartfonie/laptopie/tablecie/czytniku. A nawet jeżeli preferujemy wersję papierową, to możemy korzystać z książkomatów 24h/7.<br /><br />Przy wszystkich zaletach techniki warto jednak od czasu do czasu zajrzeć do "prawdziwej" biblioteki, która nadal jest instytucją, przyjazną, kontaktową a nawet (zdarza się) oldskulowo klimatyczną.<p></p><p> </p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/fq4dy90DFQM" width="320" youtube-src-id="fq4dy90DFQM"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">"Kompetencje przyszłości w bibliotece"<br />Kamil Śliwowski, Centrum Edukacji Cyfrowej<br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /> <br /><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><br /><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-12730116406065193012022-04-25T09:00:00.012-07:002022-04-25T09:28:04.219-07:00Z dala od zgiełku<p></p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6FnBfbh1PT5FB4PY1N2olt0g10nnnEg4E3ze9Gs7ArHJ5TnmISjeOT3ov41WoL4YHSp14D7pK9tDJEGBfKcb-HrgZSRQqlQPYUl0dlP0ySs2eMUKczF3sk_MdiFCNWCIfz88W4QxWE7WEhydmgQ2wjD7bU27gEFqPqfKFDThBoabq1k10TpIgGHBf/s1280/duch_sniegow_plakat2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6FnBfbh1PT5FB4PY1N2olt0g10nnnEg4E3ze9Gs7ArHJ5TnmISjeOT3ov41WoL4YHSp14D7pK9tDJEGBfKcb-HrgZSRQqlQPYUl0dlP0ySs2eMUKczF3sk_MdiFCNWCIfz88W4QxWE7WEhydmgQ2wjD7bU27gEFqPqfKFDThBoabq1k10TpIgGHBf/s320/duch_sniegow_plakat2.jpg" width="320" /></a></div><br />Znawcy mówią, że prawdziwy artysta oprócz talentu powinien posiadać osobowość i charakter. Vincent
Munier, francuski fotograf urodzony w Wogezach, od najmłodszych lat
związany z przyrodą fotografuje ją tak, jak nikt inny: <i>Przyrodą
interesowałem się od zawsze. Fotografowanie zwierząt w ich naturalnym
środowisku, zwłaszcza jeśli nie są świadome twojej obecności, ma w sobie
coś magicznego</i>. <i>Napędza mnie ciekawość, żądza przygód i dziecięce marzenia o kontakcie z dziką przyrodą.</i><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLvAzG5cj1jfJ8eB3ZEUAg6Eh7WTAgEkzt15biRl6nvbtqfgLnuoZ_bbh7b5F8_acTvE2rN4oL1vjg43rA_i8jX_z1wIJISpapho8NYEvqs8ZnBqKAu8Md_TXXDSBb2LegzCRvaxsgJ4NqNW-tFI5D6b6eCgi5hVkNwb_VTugBMYRqEOa8fFZZbW_p/s768/duch_sniegow_sylvain_tesson.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="473" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLvAzG5cj1jfJ8eB3ZEUAg6Eh7WTAgEkzt15biRl6nvbtqfgLnuoZ_bbh7b5F8_acTvE2rN4oL1vjg43rA_i8jX_z1wIJISpapho8NYEvqs8ZnBqKAu8Md_TXXDSBb2LegzCRvaxsgJ4NqNW-tFI5D6b6eCgi5hVkNwb_VTugBMYRqEOa8fFZZbW_p/s320/duch_sniegow_sylvain_tesson.webp" width="197" /></a></div>Munier fotografuje głównie w miejscach trudno dostępnych dla człowieka, w których przyroda ma nad ludźmi naturalną przewagę. Białe wilki z północnej Kanady, żurawie i łabędzie w zimowej scenerii
Japonii, arktyczne niedźwiedzie to najsłynniejsze postaci fotografowane
przez Muniera. W 2020 roku artysta wybrał się do Tybetu, aby
sfotografować panterę śnieżną, niezwykle rzadkiego i płochliwego kota,
ducha gór i śniegów. W wyprawie towarzyszyli mu Sylvain Tesson,
francuski, pisarz i podróżnik oraz ekipa filmowa pod wodzą Marie
Amiguet, francuskiej reżyserki filmów przyrodniczych. <p></p><p></p><p>Powstał niezwykły film/medytacja <i>La Panthère des neiges/Duch śniegów</i>, o potędze i pięknie natury, florze, faunie, nomadach - mieszkańcach Tybetu, wrośniętych w ten dziki, groźny a przez to szczególnie fascynujący krajobraz. Dopełnieniem tych niezwykłych obrazów jest muzyka Nicka Cave'a, jakby wydobywająca się z wnętrza dzikiej natury.<br /><br />Piękno przyrody to jedno a drugie to umiejętność jej dostrzeżenia, która wymaga - oprócz osobowości i talentu - charakteru wyposażonego w cierpliwość, szacunek i "ignorowanie bólu". Jest to również film o fotografowaniu i byciu fotografowanym, a także o szczególnej więzi fotografa, pisarza i reżyserki, trójce muszkieterów tybetańskiej przyrody.<br /><br /><br /><i>Duch śniegów, La Panthère des neiges</i><br />reżyseria/scenariusz Marie Amiguet / Vincent Munier, <br />Francja 2021<br /><br />Sylvain Tesson, <i>Duch śniegów. Śladami tybetańskiej pantery</i><br />Warszawa, Wydaw. Noir Sur Blanc, 2021</p><p></p><p></p><p></p><p><span> </span><span> </span><span> </span></p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/kGVhwgHIy74" width="320" youtube-src-id="kGVhwgHIy74"></iframe></div><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-55520737533105257112022-03-28T06:57:00.026-07:002022-03-28T15:52:10.432-07:00Poszerzenie pola władzy<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"> <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="376">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hashtag"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Unresolved Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Link"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style>
<![endif]--></p><p class="MsoNormal" style="text-align: left;">
</p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkafA6zXVVg5MJNx3t8BSMObc4ci65RlSsiwgev2G6Jg9eTEKfhekUgrJaGlbIXcQ7nXGWg7LL4OPodHq9Xf20IePAYcMUWffoyvJbUTAeOozHo1NuzqEBSBJsx53GKMu0UlvdUvsxMZBFjX8kPyHm1yjsjCpPQSB970rx61oF65Zqzg_ODhSHd7SW/s924/listy_z_rosji.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="924" data-original-width="600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkafA6zXVVg5MJNx3t8BSMObc4ci65RlSsiwgev2G6Jg9eTEKfhekUgrJaGlbIXcQ7nXGWg7LL4OPodHq9Xf20IePAYcMUWffoyvJbUTAeOozHo1NuzqEBSBJsx53GKMu0UlvdUvsxMZBFjX8kPyHm1yjsjCpPQSB970rx61oF65Zqzg_ODhSHd7SW/s320/listy_z_rosji.jpg" width="208" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span>Czy jeden
człowiek może spowodować katastrofę na miarę wojny światowej niszcząc przy
okazji siebie, swój własny kraj i jeszcze parę innych? Wszyscy autokraci, jak
uczy (czy na pewno uczy?) historia działają<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>- przynajmniej we własnym przekonaniu -<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>z pobudek patriotycznych, dla dobra własnego narodu. Wszyscy współcześni
absolutyści są wybierani w mniej lub bardziej uczciwych i powszechnych
wyborach, zyskując większościowe poparcie swoich obywateli. Najciekawszy - ujmując rzecz historycznie - jest czas zdobywania poparcia przez
nieprzeciętnie ambitnych<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>i
zdeterminowanych autokratów.
</span></span></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span>Ekonomicznie
wszystkie satrapie są takie same: władca i jego wierna, bogata elita/wasale/oligarchowie,
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>a potem <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>zwykle długo nic i prekariat "za miskę
ryżu".</span></span></p><div style="text-align: justify;">
</div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span><span>W
niedoskonałych systemach początkujących demokracji odbywają się reformy i
demontaże państwa <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>rozłożone na lata. Zaczynają <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>się zwykle <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>od zmiany prawa, tak aby potem po kawałku -
zgodnie z nowymi regułami -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>uzyskać
władzę nad wszystkimi instytucjami państwa. Dochodzi do tego propagandowa umiejętność przekonania własnego społeczeństwa,
że wszystkie te działania są dokonywane dla podniesienia dobrobytu, wielkości, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>wyrównania krzywd, etc.<br /></span><br />W
państwach z wiekową tradycją absolutystyczną, takimi jak Rosja czy Chiny proces
zawłaszczania państwa jest nadal normą historycznie usankcjonowaną i tym bardziej
trudno ją zmienić.<span> Josif
Brodski pisał dawno temu: "...żaden kraj nie doprowadził sztuki niszczenia
dusz swoich obywateli do takiej perfekcji jak Rosja i żaden człowiek pióra nie
zdoła tego naprawić".<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span>Prawdą jednak jest też to, że zarówno elity jak i zwykli obywatele państw autorytarnych,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>którym udało się wyrwać do lepszego
świata, odnajdują się w nim doskonale.</span></span></span>
</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana;"><span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkIFdioP4CWRs0vstJh2atqQwcbDTq68QnwxZymUcZPRoJPo7z64ZYjGa3rLZcupSu-_pNVmRbZ8Dyia8Up8SYuAwRWSYZE8Ex8LLkoKI1h7J9qsKME3KpKgYIeJpFu2dl9Y6R7LLtd-U4UfFV7PdOJa2d9te3li_GL8me3LUzo31HpqAcKciElqm6/s464/dyptyk-petersburski-czyli-przewodnik-po-przemianowanym-miescie.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkIFdioP4CWRs0vstJh2atqQwcbDTq68QnwxZymUcZPRoJPo7z64ZYjGa3rLZcupSu-_pNVmRbZ8Dyia8Up8SYuAwRWSYZE8Ex8LLkoKI1h7J9qsKME3KpKgYIeJpFu2dl9Y6R7LLtd-U4UfFV7PdOJa2d9te3li_GL8me3LUzo31HpqAcKciElqm6/s320/dyptyk-petersburski-czyli-przewodnik-po-przemianowanym-miescie.jpg" width="207" /></a></span></div><div style="text-align: justify;"><span><span style="font-family: arial;">Osobnym tematem
jest stosunek starych, utrwalonych demokracji Zachodnich do współczesnych satrapii i własnej potęgi budowanej na kolonialnej/imperialnej przeszłości. W 21 wieku, w powszechnym dostępie do informacji
proces łamania zasad przez jakiekolwiek państwo nigdy nie jest tajemnicą. Stare
demokracje są ostrożne, wierzą w skuteczność dyplomacji/negocjacji ale przede
wszystkim dbają o własne bezpieczeństwo i interesy. Jest to podejście jak najbardziej zrozumiałe
ponieważ tak samo myśli pragmatyczny, zdroworozsądkowy pojedynczy człowiek.</span></span><br /><span><span style="font-family: arial;"></span></span></div><div><div style="text-align: justify;">
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span><br />Problem
jednak w tym, że co jakiś czas pojawia się ktoś, kto przez lata<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>utwierdzany we własnej nieomylności, bez
większych problemów a nawet budząc podziw, łamiąc wszelkie reguły i opór
nielicznych, decyduje się - zwykle po raz kolejny -<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>na<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>"poszerzenie pola władzy", zagrażający staremu porządkowi świata . <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Wtedy, jeżeli uda mu się <span style="mso-spacerun: yes;"></span>wywrócić
wszystko do góry nogami, to <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>według <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>zasady pars pro toto - <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>zostanie uznany za niepoczytalnego. Świat wróci do normy aż do pojawienia się nowego „wariata”.</span></span>
</div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span><span> </span><span><br /><br /> </span></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span><span><br /> </span></span></span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span><span>Bibliografia<br /></span></span>
</span></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span><span>Astolphe
de Custine <i>, Listy z Rosji, </i>Wydawnictwo Aramis, Kraków 1989<br />
Josif Brodski, <i>Dyptyk petersburski, czyli przewodnik po przemianowanym
mieście</i>, Zeszyty Literackie, Warszawa 2003<br />
Władisław Inoziemcew,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i>Nienowoczesny
kraj. Rosja w świecie XXI wieku</i>, Agora, Warszawa, 2020<br />
<a href="https://belsat.eu/pl/news/26-01-2022-rosyjska-mania-na-punkcie-ukrainy/">Antoni Styrczula, <i>Rosyjska mania na punkcie Ukrainy</i>, Biełsat, 26
stycznia 2022<br /></a></span><a href="https://wyborcza.pl/7,75968,28267241,nie-wierze-w-rosyjska-dusze.html">Witold Gadomski, <i>Nie wierzę w rosyjską duszę</i>, Gazeta Wyborcza, 27 marca
2022</a></span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: arial;"><span> </span></span></p><p class="MsoNormal"><span style="font-family: times;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"></span></p>
</div>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-33635230602337051162022-02-24T03:52:00.004-08:002022-02-24T04:03:56.882-08:00Kolory Almodóvara<p> <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjK9j-6S8qxeVBggC68p8NCOgPvZfLLdhiO-V-vbdzIuabrXCbw9t6hVfFcBT5SOIzqy99HViNq5lcztTb4DR1pUcGeF5HftK9fQ3iUmaOxS5pMvL6dgJd404MqYN_PF6WwkEEMnazFKTlJsyaptFFJO0l9EUnwp8gBxC3vVj8V1zmnhbJirReS9fcI=s1920" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjK9j-6S8qxeVBggC68p8NCOgPvZfLLdhiO-V-vbdzIuabrXCbw9t6hVfFcBT5SOIzqy99HViNq5lcztTb4DR1pUcGeF5HftK9fQ3iUmaOxS5pMvL6dgJd404MqYN_PF6WwkEEMnazFKTlJsyaptFFJO0l9EUnwp8gBxC3vVj8V1zmnhbJirReS9fcI=s320" width="180" /></a></div><p></p><p style="text-align: justify;"><br />Filmy Pedro Almodóvara mają mocną, wyrazistą, hiszpańską kolorystykę. Dominują pomarańcze, żółcie, czerwienie i brązy. Kobiety w filmach Almodóvara są piękne, silne, współczujące i wielkoduszne. Wyrazistość postaci i kolorystyka w dizajnerskich wnętrzach tworzą obrazy, które same w sobie są dziełami sztuki. Estetyczna strona filmów Almodóvara bywa czasami ciekawsza od strony fabularnej. Ale to, co najbardziej uderza w każdym jego filmie, to niezwykła umiejętność przełożenia kobiecej wrażliwości na język filmowy. Bez czułostkowości i sentymentalizmu, w szlachetnej prostocie ale z emocjami, które budują spójność postaci. Oglądając filmy Almodóvara zyskujemy nadzieję, że świat może być lepszy i ładniejszy, a to już coś, nawet jeżeli tylko tak nam się wydaje.<br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p><p style="text-align: left;"><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-64615219600957909872022-01-30T16:13:00.001-08:002022-02-02T06:32:13.027-08:00Nasi z naszymi dla naszych<p> </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2N-gdR9M4e4-d8IkKm9_YwvfvXyO5AyqvQ2ZhbB3YyXudZMY2bbu72Z7FfN_c3TZYsKX8S2AWrIVMRkawUYot08QIQDdpgkDE9SF3q9cqrAH9wiVgUdnrjZbwESC2gx4xTvo3W907nXeizXWt4TKKYDJyWF89g5B9eKk9-yaH8S_f0uY-IZL2V8XL=s330" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="250" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEg2N-gdR9M4e4-d8IkKm9_YwvfvXyO5AyqvQ2ZhbB3YyXudZMY2bbu72Z7FfN_c3TZYsKX8S2AWrIVMRkawUYot08QIQDdpgkDE9SF3q9cqrAH9wiVgUdnrjZbwESC2gx4xTvo3W907nXeizXWt4TKKYDJyWF89g5B9eKk9-yaH8S_f0uY-IZL2V8XL=s320" width="242" /></a></div><p>Naród jest wspólnotą, tworzoną w czasie historycznym związanym z kształtowaniem się języka, obszaru/terytorium, struktury społecznej. Ta najbardziej ogólna reguła bynajmniej nie wyczerpuje innych możliwości definiowania narodu, zwłaszcza w kontekście politycznym. Ernest Gellner w swoim klasycznym dziele "<b>Narody i nacjonalizm</b>" pokazuje jak zbiorowość przekształca się w naród. Według Gellnera powstaje wtedy pierwotna idea nacjonalistyczna będąca fundamentem tego procesu. Powinna być prosta, nośna, emocjonalna, łatwa do zapamiętania. Za pomocą idei następuje spajanie się władzy państwa z wolą narodu. W miarę postępu cywilizacyjnego, nacjonalizmy ulegają przekształceniom, dzięki którym, naród staje się otwartym, wielokulturowym, tolerancyjnym społeczeństwem. W encyklice "<a href="https://www.vatican.va/content/francesco/pl/encyclicals/documents/papa-francesco_20201003_enciclica-fratelli-tutti.html">Fratelli Tutti</a>" Papież Franciszek pisze: "Przez dziesięciolecia wydawało się, że świat wyciągnął wnioski z wielu wojen i porażek, zmierzając powoli ku różnym formom integracji. Na przykład rozwinęło się marzenie o zjednoczonej Europie, zdolnej do uznania wspólnych korzeni i radowania się z obecnej w niej różnorodności.[...]. Ale historia pokazuje, że lubi się powtarzać. Rozpalają się odwieczne konflikty, które uznawano już za przezwyciężone. Odradzają się zamknięte, ostre, gniewne i agresywne nacjonalizmy. W niektórych krajach idea jedności ludu i narodu, przeniknięta przez różne ideologie, tworzy nowe formy egoizmu i zatracenia zmysłu społecznego, zakamuflowane pod maską rzekomej obrony interesów narodowych." Warto przeczytać Ernesta Gellnera i Papieża Franciszka, ze świadomością, że postęp cywilizacyjny właśnie zmienił kierunek.<br /> <br /> </p><p></p><p>Bibliografia<br /><br />Ernest Gellner, <i>Narody i nacjonalizm. <br /></i>Wstęp John Breuilly. Wyd. 2<br />Warszawa, 2021</p><p>Papież Franciszek, <a href="https://www.vatican.va/content/francesco/pl/encyclicals/documents/papa-francesco_20201003_enciclica-fratelli-tutti.html">Encyklika Fratelli Tutti. O Braterstwie i Przyjaźni Społecznej</a>, <br />Watykan, 2020</p><p><br /></p><p><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-341104482023140792021-12-30T03:23:00.009-08:002022-01-30T16:03:14.236-08:00Kobiety, Mickiewicz i jedno słowo<p><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjXpkvohA2bA-Lg-jPhb-e2vPwM-Jg0H69KQo18lPj4YwYd4A7IGpMz3qgRuoL-q7Af4qU6HIYircs6phia2M3iDQh1NDfBm82O6cPglIXCuyzAQxqMD-1rkAm8apGgpV781Ynh6-W080VIfPUGfjAj6S4bP5loCc21ZDpNIQJIT7rNwDWKvNvXj7p6=s311" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="162" data-original-width="311" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjXpkvohA2bA-Lg-jPhb-e2vPwM-Jg0H69KQo18lPj4YwYd4A7IGpMz3qgRuoL-q7Af4qU6HIYircs6phia2M3iDQh1NDfBm82O6cPglIXCuyzAQxqMD-1rkAm8apGgpV781Ynh6-W080VIfPUGfjAj6S4bP5loCc21ZDpNIQJIT7rNwDWKvNvXj7p6=w320-h166" width="320" /></a></div>Koniec roku to czas, podsumowań, rankingów, statystyk, etc. Rok był szczególny ze względu na na przewlekłą zarazę, wszelkiego rodzaju kryzysy i pogłębiające się podziały. W kulturze również można było dostrzec tematy, które zdominowały życie publiczne: pandemia, emigranci, LGBT, klimat, etc. Jednak hitem mijającego roku są Kobiety, Mickiewicz i jedno słowo uchodzące za wulgarne. <br /><br /><br />Tak się akurat nieprzypadkowo składa, że rządzą nami panowie, którzy o życiu, a zwłaszcza o życiu rodzinnym, mają pojęcie teoretyczne, za to władzę mają absolutnie nie teoretyczną, zwłaszcza nad kobietami. Stanęły więc owe kobiety nieszczęsne, pozbawione elementarnych praw cywilizowanego świata, przed uzbrojonymi po zęby, umundurowanymi (lub nie) funkcjonariuszami/stróżami porządku i moralności. Same miały za oręż kobiecą solidarność i słowa powszechnie uznawane za wulgarne, zwłaszcza jedno, które stało się najbardziej rozpoznawalnym mottem tego protestu.<br /><br />Po jakimś czasie okazało się, że po stronie kobiet stanął również Narodowy Wieszcz Adam Mickiewicz, w szacownym, ultra mieszczańskim i konserwatywnym Krakowie, w teatrze nazywanym przez złośliwych "złotą pudernicą". Narodowy wieszcz już się do tego przyzwyczaił, że w różnych okresach naszej historii ma różnych interpretatorów i różnych przeciwników. Jedna zasada też jest niezmienna: im groźniejsi przeciwnicy, tym Wieszcz bardziej żywy i pożądany. Spiesz się więc dziatwo czytać/oglądać Narodowego Poetę, bo istnieje nadal, całkiem aktualny, nawet jako lektura szkolna. <br /><br />Najgorzej na całym tym hicie roku (oprócz kobiet, oczywiście) wyszedł szacowny Teatr im. Wieszcza Słowackiego, który pomimo niezwykłego sukcesu artystycznego/frekwencyjnego, może popaść w ruinę. Ale jest też nadzieja, że w niedługim czasie będziemy mogli zobaczyć, oczywiście w którymś z naszych narodowych teatrów, sequel do Wieszcza Adama, w postaci "Wyzwolenia", innego, ale też narodowego i lekturowego Poety. Największą nobilitację uzyskało słowo niecenzuralne, które trafiło do
prestiżowego Słownika Języka Polskiego PWN wraz z synonimami. Szczęśliwego Nowego Roku!<p> <br /></p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/3SBL54xqqCQ" width="320" youtube-src-id="3SBL54xqqCQ"></iframe></div><br /> <p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><br /><br /> </p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-33359818180133935902021-11-29T06:53:00.002-08:002021-11-30T15:19:05.532-08:00Rówieśnicy<p> </p><p><i></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgM4RCfjo81o2RSMehRTpBIb2N8ZaH7tpy896eCiI3gFpb-Mt05UKlrUPOo7-B6a9-WL_IQCX7T66kL92k0Mzv0LKfo6Q0_zsENYv5viw2QRsdjcsw8GB0BtB-6Gr8wdvJKz6TBK2e8CSXbgKSfwhAwmwz2h7tfCh3fJPsv_Gwx8L1RNED2jizKq5yC=s738" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="738" data-original-width="500" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgM4RCfjo81o2RSMehRTpBIb2N8ZaH7tpy896eCiI3gFpb-Mt05UKlrUPOo7-B6a9-WL_IQCX7T66kL92k0Mzv0LKfo6Q0_zsENYv5viw2QRsdjcsw8GB0BtB-6Gr8wdvJKz6TBK2e8CSXbgKSfwhAwmwz2h7tfCh3fJPsv_Gwx8L1RNED2jizKq5yC=w271-h400" width="271" /></a></i></div><p><i>Nieoczywiste może w pierwszej chwili, bo dotyczące tak biegunowo różnych osobowości twórczych, porównanie: „Norwid – Dostojewski” przynosi wiele ciekawych ustaleń dotyczących punktów wspólnych w portretach literackich obu pisarzy: tropów, motywów, obrazów, postaw artystycznych i stojących przed nimi wyzwań w obliczu rodzącej się w drugiej połowie XIX wieku nowoczesności.<br /></i>Powyższy cytat pochodzi od Wydawnictwa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, które w 2014 r. wydało książkę Ewangeliny Skalińskiej "Norwid - Dostojewski. Zbliżenia i rekonstrukcje". <br /><br />Norwid i Dostojewski urodzeni w tym samym roku 1821. Norwid, poeta i artysta wielu talentów, zapomniany już za życia. Dostojewski, prozaik, uwielbiany i uznawany za jednego z gigantów światowej literatury. Łączą ich obu dramatyczne życiorysy i tematyka zainteresowań: człowieka zaplątanego między dobrem a złem w społecznym, religijnym i historiozoficznym kontekście. <br /><br />Wielopiętrowe metafory, neologizmy i niedopowiedzenia utworów Norwida, powodują, że jego odkrywczość i kunszt literacki pozostają niszowe i najczęściej bywają<br /> w kręgach zainteresowań literaturoznawców. <br /><br />Brutalnie "dotkliwa" proza Dostojewskiego ma taki ładunek emocjonalny, że postaci <br />a nawet przedmioty przez niego opisywane mają same w sobie wymiar metaforyczny. <br /><br />Twórczość tych dwóch wielkich postaci może być punktem wyjścia do zastanowienia się nad przyczynami ekskluzywnej lub inkluzywnej kultury, nie tylko literackiej. <br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-77979185205761057682021-10-31T07:20:00.001-07:002021-11-02T02:00:36.584-07:00Wesele 2021<p> </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjfwIC685cyvk6QZFxBVk2Tacv7-Z2zyprSlf-7az14LfspJEwWscKQ_qXQ_4DE2Fv-_5ZEO-356k-GEfr9OSzZj25AkkmM4jDM9eDg7ejeUfU5o0G7eHlb9dDaHJvX0CbVNHqPMT18WiZOc6xB81hgxnqVZLAdFFktFxU3ztfrwPZqLJavI9h_14T1=s719" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="719" data-original-width="500" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjfwIC685cyvk6QZFxBVk2Tacv7-Z2zyprSlf-7az14LfspJEwWscKQ_qXQ_4DE2Fv-_5ZEO-356k-GEfr9OSzZj25AkkmM4jDM9eDg7ejeUfU5o0G7eHlb9dDaHJvX0CbVNHqPMT18WiZOc6xB81hgxnqVZLAdFFktFxU3ztfrwPZqLJavI9h_14T1=w279-h400" width="279" /></a></div><p>Wesela mają u nas swoją tradycję: ma być bogato, hucznie i z przytupem. W polskiej kulturze jednak - przynajmniej od czasów Wyspiańskiego - "weselna" polskość odbija się jak w szekspirowskim "lustrze na gościńcu".<br /><br />W pierwszym "Weselu" Smarzowskiego z 2004 r. już zaaplikowano nam mocną dawkę obyczajowej hipokryzji, biznesowej zgrozy i rodzinnego nieszczęścia. Okazała się jednak niewystarczająca i reżyser powrócił po 17 latach z nowym "Weselem" 2021.<br /><br />Biznesowo jesteśmy już w tym nowym "Weselu" może bogatsi, "międzynarodowi", ale mentalnie tkwimy nadal <br />w głębokiej zapaści. Smarzowski "jeńców nie bierze", więc mamy tu jeszcze antysemityzm i pogromy w historycznym planie czasowym oraz współczesną ksenofobię i okrucieństwo, zwłaszcza wobec obcych i zwierząt. W jakimś sensie najnowsze "Wesele" jest sumą tematów, które reżyser przedstawiał nam już w swoich poprzednich filmach: wypieranej/zakłamywanej historii ("Wołyń", "Róża"), bezprawiu ("Drogówka"), obrzędowej religijności ("Kler"), okrucieństwie ("Dom zły").<br /><br />Pójście do kina na film Smarzowskiego, to jest jak wejście w dantejski krąg piekła: "Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wchodzicie". W "Boskiej Komedii" trzeba przejść przez piekło i czyściec, żeby dostać się do raju. Trudno nawet sobie wyobrazić, żebyśmy kiedykolwiek byli w raju oglądając filmy Smarzowskiego, ale w czyśćcu?, może kiedyś w trzecim "Weselu", za następne 20 lat. </p><p><br /></p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/1bQSXT4qE_Q" width="320" youtube-src-id="1bQSXT4qE_Q"></iframe></div><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-76151080917972883332021-09-17T05:56:00.002-07:002021-09-18T02:14:18.436-07:00Kalina. Krzyż na dekolcie<p> <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-3X8Gd2USf3U/YUSOCxlO7ZI/AAAAAAAAAtE/0Ebi3Dii53Als0dAq02GTOnTB3DLdDiNgCLcBGAsYHQ/s1200/niemoralna-kalina.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="801" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-3X8Gd2USf3U/YUSOCxlO7ZI/AAAAAAAAAtE/0Ebi3Dii53Als0dAq02GTOnTB3DLdDiNgCLcBGAsYHQ/w268-h400/niemoralna-kalina.png" width="268" /></a></div>Jest w tym coś paradoksalnego, że właśnie teraz w czasie wzmożonej pruderii powraca postać Kaliny Jędrusik, ikony obyczajowej swobody w czasach PRL. Aktorka była obdarzona urodą, seksapilem, zmysłowym głosem, ogromnym talentem aktorskim i wokalnym. Była przy tym osobą nieprzeciętnie inteligentną i niezależną. Wszystkie te cechy sprawiały, że liczba jej wrogów, mniej lub bardziej wpływowych, nie pozwoliła jej w pełni na wykorzystanie swojego talentu. Dopiero teraz, po 30 latach od śmierci Kaliny Jędrusik, dostrzegamy jej niezwykłą - jak na tamte czasy - osobowość. Za to my, w 21 w., jakbyśmy nadal stali w miejscu nieprzemijającej dulszczyzny, w wiecznych sporach o cnoty, najchętniej niewieście.<br /><br />W przeciągu zaledwie roku wyszło kilka publikacji związanych z Kaliną Jędrusik m.in. "Z kim tak ci będzie źle jak ze mną? Historia Kaliny Jędrusik i Stanisława Dygata" Remigiusza Greli i "Niemoralna. Kalina" niezawodnej biografistki Uli Ryciak. A już w listopadzie b.r. wejdzie do kin fabularyzowana biografia aktorki "Bo we mnie jest seks". Zapowiada się więc narodowe czytanie, oglądanie i słuchanie Kaliny Jędrusik.<p></p><p> </p><p> </p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/2n22NzEbdQE" width="320" youtube-src-id="2n22NzEbdQE"></iframe></div><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-71702462426372608832021-08-30T06:29:00.003-07:002022-01-17T05:56:57.152-08:0032. i kot<p> </p><p></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-nI2BdXLngB8/YSzZ3N8bfgI/AAAAAAAAAso/Sy5ap9_tYYU3oaQX-s4rkB5AcqgYEAQNQCLcBGAsYHQ/s815/dziewczyna_z_kotem.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="543" data-original-width="815" height="213" src="https://1.bp.blogspot.com/-nI2BdXLngB8/YSzZ3N8bfgI/AAAAAAAAAso/Sy5ap9_tYYU3oaQX-s4rkB5AcqgYEAQNQCLcBGAsYHQ/w320-h213/dziewczyna_z_kotem.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Uchodźczyni z Afganistanu z kotem.<br />Źródło: interia.pl</span></td></tr></tbody></table>32. osoby i kot, uchodźcy, koczują od kilkunastu dni w pasie przygranicznym w Usnarzu Górnym na Podlasiu. Ludzie mówią: po chrześcijańsku trzeba im pomóc. Politycy mówią: trzeba się ich pozbyć, my dbamy o wasze bezpieczeństwo nie o wasze sumienia. Ludzie mówią: Chrystus był uchodźcą, wielu z nas było emigrantami. Politycy mówią: to prowokacja satrapy z sąsiedniego kraju. Pomożemy jednym to będą ich tysiące. Ludzie mówią: pomóżmy tym, którym możemy pomóc <br />a potem zobaczymy co dalej.<br />Politycy mówią: postawimy mury i zasieki. Ludzie mówią: niech Unia Europejska pomoże, przecież wie co robić. Unia Europejska mówi: tym razem to wasza sprawa, my już mamy swoją wielokulturowość i możemy wam pomóc tak, jak wy nam kiedyś pomogliście, wiemy też, że większość uchodźców nawet jeżeli przekroczy granice "waszego świętego kraju", to będzie chciała pójść dalej na Zachód. Ludzie mówią: "nie szanujemy bliźniego swego jak siebie samego".
Politycy mówią: w polityce to tylko słowa. Kościół mówi: dostaniecie
rozgrzeszenie. Amen.<br />32. uchodźców i kot dalej koczują w lesie. <p></p><p><br /></p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/IT69v2mqj14" width="320" youtube-src-id="IT69v2mqj14"></iframe></div><p></p><p></p><p></p><p></p><p> </p><p> </p><p>Dziś wigilijny wieczór, strawy stół ledwo uniesie<br />Co masz, nieznajomy, umierać sam w lesie<br />Pan Jezus się rodzi, jest światło i radość<br />Stawiają mnie na stole, tradycji jest zadość<br />Pismo mówi: odziać, napoić, nakarmić głodnego<br />Chyba że obcy - za kark niech takiego<br />I niech wypierdala, do Polski nie włazi<br />Karpia to oburzy, Jezuska obrazi<br />Święta zepsuje, smrodu naniesie<br />Gość stąd, Bóg w dom<br />a obcy niech w lesie<br />Sobie czyta o odwiecznych tradycjach Polaków<br />W gruncie rzeczy to wszystko przecież kwestia smaku<br />Tak - smaku<br />Jak mak, jak kutia, jak śmierć w śniegu, i zastawa pusta<br />Sam siebie się spytaj jaki to smak w ustach".<br /><br />Weronika Murek, „Obraz/y uczuć"<br /><br /><br /><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-74256465152395006722021-07-20T05:47:00.008-07:002021-08-30T03:30:52.279-07:00Klimatycznie<p><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-jeMEMEgE51k/YPbEGTYJqiI/AAAAAAAAArE/mTdtoFf7s0wiU-gBS41y-_XyvwY_tg5pgCLcBGAsYHQ/s2048/przyszlosc-zalezy-od-nas.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1287" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-jeMEMEgE51k/YPbEGTYJqiI/AAAAAAAAArE/mTdtoFf7s0wiU-gBS41y-_XyvwY_tg5pgCLcBGAsYHQ/w251-h400/przyszlosc-zalezy-od-nas.jpg" width="251" /></a></div><p> Zmienia się klimat, dusimy się. Zaczyna brakować nam powietrza. Ale dalej na potęgę niszczymy przyrodę, na własną zgubę. Wycinamy, rżniemy, piłujemy wszystko co daje nam tlen, ochłodę i ukojenie. Beton, bruk i asfalt, to są elementy apokaliptycznej scenografii, w której sami się ugotujemy. <br /><br />Nie uciekniemy przed tym "kryzysem" w swoich najnowszych samochodach, na super szybkich autostradach. Chyba, że na Marsa. Ale już nawet tam, na ewentualnych szczęśliwców będzie czekał Jeff z marsjańskim Amazonem.</p><p>P.S. Właśnie przyjęto spec ustawę Lex Izera, która pozwoli inwestorom zamienić tereny Lasów Państwowych na inne działki i wyciąć drzewa pod inwestycje. <br /></p><p></p><p></p><p>Bibliografia:<i><br /> Przyszłość zależy od nas. Przewodnik po kryzysie klimatycznym dla niepoprawnych optymistów,<br /> </i>Christiana Figueres, Tom Rivett-Carnac, <br />Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2021<i><br /><br /></i><i>Betonoza. Jak się niszczy polskie miasta</i>, Jan Mencwel, <br />Wydanictwo Krytyki Politycznej, 2020<br /><br /><i>Klimat to my. Ratowanie Planety zaczyna się przy śniadaniu</i>, <br />Jonathan Safran Foer, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2020</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><br /></p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span></p><p><span> </span><span> </span><span> <br /></span><span> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/8l0XdDuntNc" width="320" youtube-src-id="8l0XdDuntNc"></iframe></div><br /><span></span><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><br /><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-27744289635706359452021-06-28T08:50:00.016-07:002021-06-30T06:20:13.810-07:00Halka nie chce umrzeć<p><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-iZk2v3Od900/YNnuUbyGVrI/AAAAAAAAAqQ/N72ZnFz7y_EWp8_b-W4z5Y91q2K2kQ-LACLcBGAsYHQ/s2048/Halka-plakat.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1422" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-iZk2v3Od900/YNnuUbyGVrI/AAAAAAAAAqQ/N72ZnFz7y_EWp8_b-W4z5Y91q2K2kQ-LACLcBGAsYHQ/w278-h400/Halka-plakat.jpg" width="278" /></a></div><p>Halka, dziewczyna z ludu, tytułowa bohaterka opery Stanisława Moniuszki zostaje zdradzona i porzucona przez swojego ukochanego panicza Janusza, który żeni się z bogatą dziedziczką Zofią. Zrozpaczona Halka popełnia samobójstwo. Tak jest w operowym libretcie, w którym motyw porzucenia i śmierci upadłej kobiety jest banalnie często powtarzany. <br /><br />W przedstawieniu Anny Smolar w Starym Teatrze w Krakowie, Halka jednak nie chce umrzeć. <br />Namawiana do honorowego odejścia na zawsze z życia niewiernego kochanka, rezolutna dziewczyna postanawia inaczej rozwiązać miłosny i klasowy problem, ponieważ z założenia jest postacią z trochę innej opery, bardziej tej z Brechta niż z Moniuszki. <br /><br />Sposób przełożenia ramotowatej historii uwiedzionej Halki na język teatralny jest w tym przedstawieniu niezwykle współczesny, przejmujący i zabawny jednocześnie. Wszystko w tej "Halce" jest przemyślane i pasujące do siebie: znakomite aktorstwo, świetna muzyka na żywo, scenografia i niezwykłej urody choreografia. Bardzo aktualne tematy społeczne są tutaj podane za pomocą środków czysto teatralnych, nie trącą publicystyką. Jest jeszcze jeden ważny aspekt tego przedstawienia: razem z "Halką" odżywa po długim niebycie Stary Teatr i nadzieja na lepszą przyszłość, nie tylko teatralną. <br /></p><p> </p><p> "Halka"<br />reż. Anna Smolar<br />scenariusz: Anna Smolar, Natalia Fiedorczuk, <br />na motywach libretta Włodzimierz Wolskiego do opery "Halka" Stanisława Moniuszki.<br /><a href="https://stary.pl ">Narodowy Stary Teatr w Krakowie</a>, Czerwiec 2021.<br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-27975381895144153122021-05-31T08:53:00.005-07:002021-06-02T05:42:42.704-07:00Kobieta, matka, inna<p> </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Ru858IEzBmA/YLUFqRJ5rkI/AAAAAAAAApg/z0k0C1G7-D4lJv3h9BlH0GbiIz1_fnwVACLcBGAsYHQ/s1565/krotka-wymiana-ognia.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1565" data-original-width="1000" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-Ru858IEzBmA/YLUFqRJ5rkI/AAAAAAAAApg/z0k0C1G7-D4lJv3h9BlH0GbiIz1_fnwVACLcBGAsYHQ/w255-h400/krotka-wymiana-ognia.png" width="255" /></a></div><p><br />Matka to jedna z najczęściej "używanych" postaci w różnych gatunkach literackich. Jej wizerunek ewoluował w zależności od ról, które przypisywały jej: historia, religia, kultura, społeczeństwo. Westalki domowych ognisk, matki królów ziemskich i boskich, matki patriotki, obrończynie tradycyjnych wartości, etc. Odstępstwo od przyjętych norm i przekraczanie granic było i jest ryzykowne, dla matek szczególnie bo są szczególnie "obciążone" dążeniem do doskonałości (świętości?). <br /><br />Współczesne kobiety/matki bywają inne - nie tylko w literaturze/sztuce - i potrafią swoją determinacją doprowadzać do irytacji . W dużej części, najciekawszą, współczesną literaturę światową - w tym polską - tworzą kobiety. I nie są to sentymentalne opowiastki o rodzinnym szczęściu ale uparte, nieustępliwe poszukiwania własnej drogi życiowej. Ostre widzenie świata, bez cierpiętnictwa i złudzeń, własny styl - taka jest dzisiaj w dużej mierze literatura kobieca.<br /><br /><br />Subiektywna bibliografia z ostatnich lat do tematu kobieta/matka/inna:<br /><br />Rebeca Solnit, <i><b>Matka wszystkich pytań</b></i>, Karakter, 2021<br />Amelie Nothomb, <i><b>Uderz się w serce</b></i>, Wydaw. Literackie, 2021<br />Bernardine Evaristo, <i><b>Dziewczyna, kobieta, inna</b></i>, Wydaw. Poznańskie, 2021<br />Cho Nam-Joo, <i><b>Kim Jiyoung. Urodzona w 1982</b></i>, Wydaw. Mando, 2021<br />Ottessa Moshfegh, <i><b>Tęsknota za innym światem</b></i>, Pauza, 2021<br />Joanna Bator, <i><b>Gorzko, gorzko</b></i>, Znak, 2021<br />Mira Marcinów, <i><b>Bezmatek</b></i>, Czarne, 2020<br />Elena Ferrante, <i><b>Czas porzucenia</b></i>, Sonia Draga, 2020<br />Ariana Harwicz, <i><b>Zgiń, kochanie</b></i>, Pauza, 2020<br />Sally Rooney, <i><b>Normalni ludzie</b></i>, W.A.B. / GW Foksal, 2020<br /> Deborah Levy,<i><b> Płynąc do domu</b></i>, Znak, 2019<br />Zyta Rudzka, <i><b>Krótka wymiana ognia</b></i>, W.A.B. / GW Foksal, 2018<br />Olga Hund, <i><b>Psy ras drobnych</b></i>, Korporacja Ha!Art, 2018<br />Deborah Levy, <i><b>Gorące mleko</b></i>, Znak, 2017<br />Elena Ferrante, <i><b>Córka</b></i>, Sonia Draga, 2017<br />Natalia Fiedorczuk, <i><b>Jak pokochać centra handlowe</b></i>, Wielka Litera, 2016</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><br /> </p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> <span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/y87y9TTjgcc" width="320" youtube-src-id="y87y9TTjgcc"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /> <p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-38457444015814626112021-03-29T04:22:00.000-07:002021-03-29T04:22:35.112-07:00Poezja egzystencji praktycznej <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-nDIQ80B_VV0/YGG0ctUKnhI/AAAAAAAAAoA/LqE9f8FNGpEQxNlZOlFr3PanBGrU6uAyACLcBGAsYHQ/s2048/szczeliny_istnienia1.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1235" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-nDIQ80B_VV0/YGG0ctUKnhI/AAAAAAAAAoA/LqE9f8FNGpEQxNlZOlFr3PanBGrU6uAyACLcBGAsYHQ/w241-h400/szczeliny_istnienia1.jpeg" width="241" /></a></div>W "Szczelinach istnienia" Jolanta Brach-Czaina znalazła sposób by nadać
naszej zwykłej "praktycznej egzystencji" poetycko-filozoficzny wymiar. Czytając ten piękny esej dostrzegamy sens życiowych zmagań, czujemy się niemal bohaterami codzienności.<p></p><p>Większość z nas chroni instynkt
samozachowawczy, który podpowiada nam jak unikać życiowych zagrożeń.
Wybieramy, to co znane, konieczne, powszechnie akceptowane, mieszczące się w ramach
przyjętych norm i ról społecznych. Wyjście poza schemat, bunt, nieposłuszeństwo to realne niebezpieczeństwo. Jednakże, z drugiej strony nawet najpiękniej uzasadnione trwanie w bezpiecznych schematach ogranicza naszą wolność do przekraczania granic i redukuje w jakimś sensie nasze życie do "krzątactwa". <br /><br />Ontologiczne rozważania począwszy od starożytnych do współczesnych filozofów, po wszystkim tym co znamy z historii i własnych doświadczeń, traktujemy już tylko jako błyskotliwe teorie, które należy znać ale nie liczymy już na to, że uchronią nas przed zwątpieniem i wiecznym "nienasyceniem". <br /><br />Ten sam problem zaczyna dotyczyć doktryn religijnych, zwłaszcza chrześcijaństwa. Współczesny świat opiera się na powszechnym dostępie do informacji i przyjmowanie czegoś "na wiarę" już nie działa. Współcześni Filozofowie mają jednak tę przewagę nad "pasterzami dusz", że to o czym mają nam do powiedzenia jest świetnie powiedziane/napisane i niczego nam nie obiecuje. </p><p>Bibliografia: <br />Jolanta Brach-Czaina, <i>Szczeliny istnienia</i>. Wyd. 3.<br />Warszawa, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, 2018 <br /></p><p> </p><p><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span><span> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/luWaKqTSx7k" width="320" youtube-src-id="luWaKqTSx7k"></iframe></div><br /> <p></p><p><br /></p><p><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-37497788413590934542021-02-26T05:21:00.011-08:002021-02-26T05:42:12.007-08:00"Pauza". Literacki słuch<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-JrKJmQMUlD8/YDjhdUkqXDI/AAAAAAAAAko/n3bmYmqfGAE5NN2oNBb-Cjs9UO6Mo9ttACLcBGAsYHQ/s860/wydawnictwo_pauza_logo.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="860" data-original-width="860" height="187" src="https://1.bp.blogspot.com/-JrKJmQMUlD8/YDjhdUkqXDI/AAAAAAAAAko/n3bmYmqfGAE5NN2oNBb-Cjs9UO6Mo9ttACLcBGAsYHQ/w200-h187/wydawnictwo_pauza_logo.jpg" width="200" /></a></div><p>Literatura wybitna i dla każdego, z literackim słuchem i jednocześnie z historiami, które mogłyby się wydarzyć każdemu, z bohaterami zaplątanymi w coraz bardziej skomplikowanym świecie. Założenia idealne dla pisarza i czytelnika. <br /><br />W 2017 r. powstało na Saskiej Kępie <a href="https://wydawnictwopauza.pl/">Wydawnictwo Pauza</a> i jak pisze jego założycielka Anita Musioł "powstało z pasji do czytania dobrej prozy zagranicznej. Pauza będzie specjalizować się w literaturze z wyższej półki, która wciąga, pochłania, wywołuje emocje. Czytelnicy znajdą u nas znane i nagradzane książki z całego świata, ale też mocne debiuty literackie".<br /><br />Zgodnie z założeniami od czasu powstania "Pauza" wydaje świetne rzeczy, m.in. już głośnych współczesnych pisarek: Marie Auber, Therese Bohman, Sigrid Nunez, Arianę Harwicz oraz pisarzy: Édouarda Louisa, Davida Vanna i debiutującego w Polsce fińsko-kosowskiego autora Pajtima Statovciego. Nie ulega wątpliwości, że "Pauza" to jedno z najciekawszych wydawnictw literackich powstałych w ostatnim czasie, warte uwagi każdego czytelnika.</p><p> <br /><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/0ecB9V44dBg" width="320" youtube-src-id="0ecB9V44dBg"></iframe></div><p></p><p style="text-align: center;"> Sigrid Nunez, Fiction Winner, reads "The Friend" <br /> at the 2018 National Book Awards Finalists Reading <br /></p><p></p><p> </p><p> </p> <br /><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-32729024519412020612021-01-29T05:39:00.004-08:002021-02-01T03:56:23.822-08:00Autokracje, dyktatury i inne satrapie<p> </p><p></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-GFTsk3r5O8Q/YBQNRMZQLmI/AAAAAAAAAjw/Uk-xb1WTkigZoF8Kd6mEQcqwjThUT_WzgCLcBGAsYHQ/s1029/Death_of_Marat_by_David.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1029" data-original-width="800" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-GFTsk3r5O8Q/YBQNRMZQLmI/AAAAAAAAAjw/Uk-xb1WTkigZoF8Kd6mEQcqwjThUT_WzgCLcBGAsYHQ/w250-h320/Death_of_Marat_by_David.jpg" width="250" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Jacques-Louis David, Śmierć Marata, 1793</span><br /></td></tr></tbody></table><div style="margin-left: 160px; text-align: left;"><div style="margin-left: 120px;">W przeciwieństwie do demokracji, dyktatura jest wdzięcznym tematem dla pisarza i historyka. Demokracja jest nudnym i mozolnym wyważeniem argumentów, żmudnym wypracowywaniem kompromisu, który zwykle nie zadowala całkowicie żadnej ze stron sporu. Dla autokraty sam proces dochodzenia do optymalnego rozwiązania konfliktu jest słabością ( to on ma władzę) a ewentualne porozumienie byłoby tylko zgniłym kompromisem. Radykalizm metod jest uważany przez wszystkich dyktatorów za jedynie skuteczny sposób dla osiągnięcia wyznaczonych celów. "Terror Rewolucji Francuskiej miał być w swym założeniu chirurgicznym zabiegiem regeneracji Narodu, gilotyna zaś stać się miała jego sterylnym narzędziem. Przemoc i cierpienie ograniczono do ułamka sekundy, powierzając eliminację chorych członków społeczeństwa perfekcyjnej i obiektywnej z pozoru maszynie.[...] Takimi obrazami Terror zapełniał wyobraźnię ludzi schyłku Oświecenia".*<br /></div><br /></div><div style="margin-left: 280px; text-align: left;">Od Wielkiej Rewolucji Francuskiej minęło ponad 200 lat i od tego czasu powstawały coraz bardziej wyrafinowane narzędzia terroru. Nie zmienił się tylko portret psychologiczny autokraty, który posługuje się nimi, oczywiście dla czystości idei. Paradoksalnie większość dyktatorów sama staje się wcześniej czy później śmiertelną ofiarą stworzonych przez siebie dogmatów. "Terror bez cnoty jest zgubny, cnota bez terroru jest bezsilna" - tak tłumaczył swoją działalność w czasie Rewolucji Francuskiej jeden z jej przywódców Maximilien de Robespierre. Został zgilotynowany przez swoich wcześniejszych wyznawców. Na jego grobie znajduje się napis: "Przechodniu, nie płacz nad moją śmiercią. Gdybym żył, ty byłbyś martwy".</div><p></p><p><br /> Bibliografia<br /><br />*Monika Milewska<br />Ocet i łzy. Terror Wielkiej Rewolucji Francuskiej jako doświadczenie traumatyczne.<br />Gdańsk, Słowo/Obraz/Terytoria, 2018</p><p>Bronisław Baczko<br />Jak wyjść z Terroru. Termidor i Rewolucja.<br />Gdańsk, Słowo/Obraz/Terytoria, 2006<br /><br /><br /><br /> </p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-18097792718763703972020-12-30T04:34:00.017-08:002021-02-01T04:31:37.248-08:00Cztery biografie i sto lat historii<br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dsyynnuxf2A/X-yJKVex_II/AAAAAAAAAiw/qRR9YDqaW-QH8iM3FeDvxMiEks4JS4NAQCLcBGAsYHQ/s1911/prawie-nic-jozef-czapski.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1911" data-original-width="1400" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/-dsyynnuxf2A/X-yJKVex_II/AAAAAAAAAiw/qRR9YDqaW-QH8iM3FeDvxMiEks4JS4NAQCLcBGAsYHQ/w146-h200/prawie-nic-jozef-czapski.jpg" width="146" /></a></div> W niedużej odległości od siebie wyszły cztery biografie osób, których
niezwykłe życiorysy łączą się ze sobą częściowo historycznie i
towarzysko. Ale to, co najbardziej je ze sobą łączy to oprócz talentu,
odwaga i konsekwencja uczestniczenia w dramatycznych czasach 20 w. na
swoich warunkach. Ericowi Karpelesowi zawdzięczamy biografię Józefa
Czapskiego (1896-1993), obejmującą całość jego prawie stuletniego życia,
pełnego dramatycznych wydarzeń od rewolucji w Rosji, poprzez dwie wojny
światowe, sowiecki obóz, powojenną tułaczkę i emigrację. Znaliśmy
Czapskiego wcześniej, czerpiąc wiedzę z jego esejów, wspomnień i nielicznych monograficznych
wystaw malarskich. Karpeles ujął piękną postać Czapskiego w sposób
całościowy i dzięki amerykańskiemu wydaniu tej biografii odkrył ją
również dla świata.<p></p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-LK9Bcvb7eiQ/X-yGi4ezO5I/AAAAAAAAAiQ/J5fZSrlLRt4FHyUV1trAldEHTqU-aV67ACLcBGAsYHQ/s2048/kot-opowiesc-o-konst.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1448" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/-LK9Bcvb7eiQ/X-yGi4ezO5I/AAAAAAAAAiQ/J5fZSrlLRt4FHyUV1trAldEHTqU-aV67ACLcBGAsYHQ/w146-h200/kot-opowiesc-o-konst.jpg" width="146" /></a></div>Konstanty Jeleński (1922-1987) również emigrant niezwykle zasłużony dla kultury polskiej, był przez lata postacią zapomnianą. Anna Arno, historyczka sztuki napisała jego niezwykle intrygującą biografię poprzez którą przewijają się postacie z historii sztuki i literatury 20 w.<p></p><p>Leopold Tyrmand (1920-1985) najbardziej poczytny pisarz i obyczajowy skandalista w czasach PRL, którego powieści <i>Zły</i>, Ż<i>ycie towarzyskie i uczuciowe</i> oraz <i>Dziennik 1954</i>, w błyskotliwy, przenikliwy i ironiczny sposób definiują tamte czasy, w biografii Marcela Woźniaka "Tyrmand. Pisarz o białych oczach", okazał się postacią, której wojenne, dramatyczne losy były nam zupełnie nieznane.<br /><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-1mOLfqIhPoY/X-yIqLxoTHI/AAAAAAAAAio/Dk8BUsIeGXQ5Kkk79D_r81gYO7jcslA3QCLcBGAsYHQ/s648/tyrmand-pisarz-o-bialych-oczach.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="648" data-original-width="445" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/-1mOLfqIhPoY/X-yIqLxoTHI/AAAAAAAAAio/Dk8BUsIeGXQ5Kkk79D_r81gYO7jcslA3QCLcBGAsYHQ/w138-h200/tyrmand-pisarz-o-bialych-oczach.jpg" width="138" /></a></div>Zmarły w tym roku Wojciech Karpiński (1943-2020) nie doczekał się
jeszcze osobnej biografii, ale łączyła go wieloletnia przyjaźń z
Czapskim i Jeleńskim. Eseje o sztuce Wojciecha Karpińskiego wydawane
przez lata w Zeszytach Literackich były dla wielu z nas niezapomnianym
przeżyciem estetycznym i zachętą dla własnych poszukiwań zwłaszcza
malarskich i literackich.<br /><br />Sto lat naszej historii ukazane poprzez biografie nietuzinkowych postaci, ważnych dla naszej kultury, zaangażowanych w sprawy polskie ale wyzwolonych z narodowych schematów.<p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>Bibliografia:</p><p>Eric Karpeles, <i>Prawie nic. Józef Czapski. Biografia malarza</i><br />Warszawa, Wydaw. Noir sur Blanc, 2019<br /><br />Anna Arno, <i>Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim </i><br />Warszawa, Wydaw. Iskry, 2020</p><p>Marcel Woźniak, <i>Leopold Tyrmand. Pisarz o białych oczach</i><br />Warszawa, Wydaw. Marginesy, 2020</p><p>Wojciech Karpiński<br /><a href="http://www.wojciechkarpinski.com/">http://www.wojciechkarpinski.com/</a></p><p><br /><br /> </p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-30512784608360166692020-11-30T03:24:00.003-08:002020-11-30T04:06:42.490-08:00Siła Newtona<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Qsq1A8fzRW8/X8TPNkACggI/AAAAAAAAAgY/m2ZyJ7mJ_CYDR5W5PgTwDOgFDnjbNifrQCLcBGAsYHQ/s715/helmut_newton_3.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="715" data-original-width="480" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-Qsq1A8fzRW8/X8TPNkACggI/AAAAAAAAAgY/m2ZyJ7mJ_CYDR5W5PgTwDOgFDnjbNifrQCLcBGAsYHQ/s320/helmut_newton_3.jpg" /></a></div>Helmut Newton (właśc. Helmut Neustädter, 1920-2004) to jeden z najsławniejszych współczesnych fotografów. Urodził się w Berlinie, z którego uciekł przed faszystami w ostatnim momencie w 1938 r. Kojarzony jest głównie z fotografią modową, głównie dla Vogue'a. Ale akurat w jego fotografiach ubrania są mało istotne: ważne jest nagie ciało w perfekcyjnie skadrowanym, surrealistycznym anturażu. Rewolucja obyczajowa końca lat sześćdziesiątych 20 w., znalazła najpełniejsze, artystyczne odzwierciedlenie właśnie w jego fotografiach. <br /><br />Niedługo przed śmiercią fotografa powstała <a href="https://helmut-newton-foundation.org/en/">Fundacja Helmuta Newtona</a>, dzięki której w <a href="https://www.smb.museum/en/museums-institutions/museum-fuer-fotografie/home/">Muzeum Fotografii w Berlinie</a> znajduje się największa kolekcja jego prac. W tym roku na ekrany kin studyjnych miał wejść świetnie zapowiadający się film dokumentalny "Helmut Newton. Piękno i bestia", ale jego premiera, przynajmniej w Polsce, została odroczona na początek stycznia 2021.<p></p><p> <br /></p><div style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-3bHrUUDXLgY/X8TQK8HpWDI/AAAAAAAAAhQ/zHkO_myPcSAMn2tZW0EI4228Ka2_k9qfACLcBGAsYHQ/s600/helmutnewton_wystawa_torun_2020.jpg"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="600" height="128" src="https://1.bp.blogspot.com/-3bHrUUDXLgY/X8TQK8HpWDI/AAAAAAAAAhQ/zHkO_myPcSAMn2tZW0EI4228Ka2_k9qfACLcBGAsYHQ/w399-h128/helmutnewton_wystawa_torun_2020.jpg" width="399" /></a></div><br /><p></p><p>Za to do końca marca 2021 możemy oglądać w <a href="https://csw.torun.pl/">Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu</a> wystawę fotografii Helmuta Newtona zatytułowaną "<a href="https://csw.torun.pl/wystawy-2/wystawa-helmut-newton-lubie-silne-kobiety-33164/">Lubię silne kobiety</a>". Szkoda,że akurat w pandemicznym czasie, ale całą wystawę można też zobaczyć <a href="https://zwiedzaj.csw.torun.pl/tours/201016210328-newton.html">online</a>. To bardzo zmysłowa i inspirująca ekspozycja, przywołująca m.in. skojarzenia z niezapomnianymi filmami Buñuela (Piękność dnia), Antonioniego (Powiększenie), Polańskiego (Wstręt), obrazami Dalego, Warhola, Hockneya. W Toruniu powstało ciekawe miejsce związane ze sztuką współczesną, które w ubiegłym roku wystawiało m.in. Marinę Abramović, a teraz Helmuta Newtona. Warto je zapamiętać.</p><p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/pifyUf5olLA" width="320" youtube-src-id="pifyUf5olLA"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p><p><br /></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-84604270792972826022020-10-30T08:31:00.014-07:002020-10-30T10:00:05.266-07:00Warsztaty z języka rewolucji<p> </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-wcjJFz6q31g/X5w4BIKx27I/AAAAAAAAAfk/fg87HdI1REgLvFkRJ3lQkssXgrljwqlygCLcBGAsYHQ/s600/strajk_kobiet_2020.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="483" data-original-width="600" height="252" src="https://1.bp.blogspot.com/-wcjJFz6q31g/X5w4BIKx27I/AAAAAAAAAfk/fg87HdI1REgLvFkRJ3lQkssXgrljwqlygCLcBGAsYHQ/w221-h252/strajk_kobiet_2020.jpg" width="221" /></a></div><p>"Chodzi mi o to, aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa". <br />Co mówić,jak mówić, kiedy mówić, do kogo mówić? Okazuje się , że w czasach mediów elektronicznych pytania o skuteczną komunikację werbalną/słowną pozostają jeszcze bardziej aktualne niż w czasach dziewiętnastowiecznego poety. Dopasowujemy język do naszych poglądów, wyobrażeń, do tego, co chcemy przekazać, do naszych zasobów semantycznych, emocjonalnych, osobowościowych, etc. <br /><br />Język jest zmienny i dopasowuje się do zmieniającego się świata. Ci,
którzy tego nie dostrzegają są ciągle spóźnieni. Muszą doganiać
uciekający im świat, albo zniknąć. Czy rozumiemy język a zarazem istotę sporów o tolerancję religijną w Europie 17 w., oświeceniowe postulaty Rewolucji Francuskiej, hasła sufrażystek o prawa obywatelskie dla kobiet pod koniec 19 w.? Przecież to, o co wtedy tak zaciekle walczono powinno być dzisiaj oczywistością. A nie jest. Na sztandarach pojawiły się teraz hasła z rewolucji obyczajowej, która przetoczyła się przez Zachód w 1968 r., zmieniając zupełnie tradycyjną mentalność i tworząc podstawy demokracji liberalnej. Gonimy rewolucję spóźnioną o 50 lat, ale "Bądźmy realistami, żądajmy niemożliwego". Dla zainteresowanych bardziej współczesnym językiem rewolucji: <a href="https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,26458584,jarek-tak-naprawde-lubi-kobiety-ale-nie-wie-jak-zagadac-100.html?_ga=2.252868111.78917478.1604048481-753627791.1563314338#weekend#S.W-K.C-B.5-L.1.maly"><br />100 najlepszych haseł z [aktualnych] protestów</a>.<br /></p><p><br /></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><span> </span><span> </span><span> </span></p><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/_NJqJKm3j48" width="320" youtube-src-id="_NJqJKm3j48"></iframe></div><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><span></span><br /><br /> <p></p><br /><br /><br />Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-90413563761395102572020-09-30T07:37:00.016-07:002020-09-30T08:07:50.842-07:00Homage dla Kiosku Ruchu<p style="text-align: justify;"><b> </b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-KLTIktI1ZU4/X3SY248yDMI/AAAAAAAAAdc/17CcHQimx5sXMI3Q9F7KIujpf6L1tONHgCLcBGAsYHQ/s267/dziewczyna_z_przekroju.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="189" src="https://1.bp.blogspot.com/-KLTIktI1ZU4/X3SY248yDMI/AAAAAAAAAdc/17CcHQimx5sXMI3Q9F7KIujpf6L1tONHgCLcBGAsYHQ/s0/dziewczyna_z_przekroju.jpg" /></a></div>Szampana Zachodu, w czasach słusznie minionych, lud pracujący mógł pić, przynajmniej w dużych ilościach, tylko za pośrednictwem swoich wybranych przedstawicieli. W tamtych czasach również podaż jakoś dziwnie rozchodziła się z popytem, więc obywatele/obywatelki miast i wsi mieli uwagę zajętą szukaniem miejsc, w których chociaż na moment obie te kategorie ze sobą się zbiegały. Ale były też i takie obiekty, gdzie akurat bez większych problemów można było zaopatrzyć się w wiedzę o najnowszej literaturze światowej, najbardziej aktualnych przedstawieniach teatralnych, najnowszych trendach mody i savoir-vivre. <br /><p></p>W czasach słusznie minionych, kioski Ruchu prowadzone przez Robotniczą Spółdzielnię Wydawniczą "Prasa Książka Ruch" były miejscem dystrybucji wiadomości o świecie, z którymi przeciętny obywatel/obywatelka mieli organoleptycznie raczej nikły kontakt. Ale za to w osiedlowym kiosku można było zaopatrzyć się w "Literaturę na Świecie" albo w "Dialog", najlepszy miesięcznik o współczesnym teatrze. Z "Przekroju" nauczyć się od Francuzów jak jeść a la fourchette, wiedzieć o bon tonie obowiązującym podczas party w Saint Tropez lub poznać malarstwo Nicolasa de Staël . To, że o tych wszystkich cudach można było mieć pojęcie korzystając z zasobów osiedlowego kiosku Ruchu, było ewenementem cywilizacyjnym PRL. <br /><br /><p></p><p style="text-align: left;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-0FkeLXlrsy8/X3SZNpCdtwI/AAAAAAAAAdo/J15XYKqanRYvKb1vMA-rEMnvsG7rNQocQCLcBGAsYHQ/s497/literatura_na_swiecie.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="497" data-original-width="344" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-0FkeLXlrsy8/X3SZNpCdtwI/AAAAAAAAAdo/J15XYKqanRYvKb1vMA-rEMnvsG7rNQocQCLcBGAsYHQ/w194-h320/literatura_na_swiecie.jpg" width="194" /></a></div><p>Dzisiaj dawną rolę kiosków Ruchu przejął po części internet ale, jak mówił Lem, w internecie nie znajdziesz tego, o czym byś już wcześniej sam czegoś nie wiedział. Teraz zdziesiątkowane i dogorywające kioski Ruchu mają w ofercie głównie plastikową miazgę. Nie zmieniło się tylko to, że są to dalej obiekty estetycznie i użytkowo zaniedbane, "wsobne", nigdy nie wyeksponowane na zewnątrz, tak, jak robią to chociażby ich zagraniczne odpowiedniki. To, że były brzydkie i jak twierdza broniły dostępu do swoich skarbów, przyczyniło się też w końcu do ich upadku. Gdyby dzisiaj w osiedlowym kiosku Ruchu udało się komuś zobaczyć na przykład "Dialog" albo "Literaturę na świecie", doznałby porażającego coup de foudre.</p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-90640718771392543582020-08-28T02:50:00.021-07:002020-08-28T03:43:09.700-07:00Romantyzm Prometeusza i Syzyfa<p><br /></p><p><span style="font-family: inherit;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-swhqvzVUGBw/X0jauqydQGI/AAAAAAAAAbE/BTgk7KcvOXsRVo2OZaEHKvOrN3W07I9xgCLcBGAsYHQ/s342/romantyzm-i-egzystencja.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="342" data-original-width="240" height="208" src="https://1.bp.blogspot.com/-swhqvzVUGBw/X0jauqydQGI/AAAAAAAAAbE/BTgk7KcvOXsRVo2OZaEHKvOrN3W07I9xgCLcBGAsYHQ/s0/romantyzm-i-egzystencja.jpg" width="176" /></a></div><br />Literacki romantyzm jest piękny, twórczy i inspirujący. Goethe z Faustem i Werterem, Musset z Lorenzacciem, Puszkin z Onieginem, Byron z Giaurem, Rostand z Cyranem de Bergerac. Cała gama naszych Gustawów, Henryków, Konradów, Kordianów. To wtedy powstawały nieśmiertelne archetypy nieszczęśliwych kochanków, indywidualistów wadzących się z losem/Bogiem, opozycjonistów, samotników łamiących reguły starego świata. <br /><br />Romantyzm niemiecki, angielski, francuski powstawał w opozycji do reguł silnego, wolnego, bogacącego się społeczeństwa. Nasz był głosem emigrantów/wygnańców z nieistniejącego państwa. Ta różnica, ten ślad powodował, że słowo naszych romantyków posiadało mitotwórczą moc przekształcania się w mesjanistyczne fantazmaty, sarmacki infantylizm. Było też leczeniem kompleksów narodowo-religijnym wzmożeniem.<br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="font-family: inherit;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-XtHvNC6rIy4/X0jScx6rYwI/AAAAAAAAAa4/Tj5uoDA5k30BtloUVfxTpViM_DGD-8vZwCLcBGAsYHQ/s500/goraczka_romantyczna.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="352" height="216" src="https://1.bp.blogspot.com/-XtHvNC6rIy4/X0jScx6rYwI/AAAAAAAAAa4/Tj5uoDA5k30BtloUVfxTpViM_DGD-8vZwCLcBGAsYHQ/w166-h206/goraczka_romantyczna.jpg" width="177" /></a></span><span style="font-family: inherit;">Marię Janion najbardziej interesowały cywilizacyjne i kulturotwórcze "ślady" polskiego romantyzmu, którymi jesteśmy silnie naznaczeni. Historyczne wkręcenie się w cierpiętniczą rolę niewinnej ofiary, wiecznie uwikłanej w walkę z podstępnym wrogiem. Wyrwanie się z tego zatrutego kręgu uważała Janion za warunek konieczny dla naszego cywilizacyjnego rozwoju. Wiedziała/przeczuwała, że łatwo z tym nie pójdzie, bo "duchy przeszłości" nie będą chciały się z nami rozstać. </span></div><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p></p>Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9056098853257777174.post-27127181196139211552020-07-31T13:46:00.006-07:002020-08-03T14:29:32.930-07:00Pilch w sensie nieścisłym<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-BiM2HE_cUFc/XySEPsc434I/AAAAAAAAAYw/cgpKad8pEmo8n2fG7qNQfif9hG3g1T6RACLcBGAsYHQ/s759/60-felietonow-najjadow.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="759" data-original-width="500" height="256" src="https://1.bp.blogspot.com/-BiM2HE_cUFc/XySEPsc434I/AAAAAAAAAYw/cgpKad8pEmo8n2fG7qNQfif9hG3g1T6RACLcBGAsYHQ/w169-h256/60-felietonow-najjadow.jpg" width="169" /></a></div>Literatura jako praca, sposób na życie, sposób na przetwarzanie rzeczywistości, rodzaj autokreacji. <i>Jerzy Pilch jest mistrzem w tym, co nazywam od dawna prozą bez fikcji, w której fikcję zastępuje sama sztuka słowa</i>. W tym jednym zdaniu Henryka Berezy oddana jest cała istota twórczości Pilcha. Właściwie jest kilku Pilchów albo raczej kilka Pilchowych okresów/zakrętów życiowych, które możemy złożyć literacko, nie w sensie ścisłym oczywiście, w jedną całość i zobaczyć pisarza, tak jak ogląda się portrety z widokiem w tle. Pierwszy portret ma Pilch w rodzinnej Wiśle, na Śląsku Cieszyńskim, osobnym bo protestanckim i blisko czeskim. Ta osobność połączona ze zmitologizowaną "krainą dzieciństwa" będą stałymi motywami w jego prozie.<br /><br />Drugi portret Pilcha jest z widokiem na Kraków: polonistyka na UJ, Tygodnik Powszechny i Znak. "Spis cudzołożnic. Proza podróżna" i "Pod Mocnym Aniołem" to chyba dwie najbardziej krakowskie powieści Pilcha, obie sfilmowane. Oczywiście są felietony z Tygodnika Powszechnego wydane niedawno pod tytułem "Widok z mojego boksu". Warto je przeczytać ze względu na zmysł obserwacji i błyskotliwe poczucie humoru autora ale także dla przypomnienia sobie ludzi tak ważnych dla polskiej kultury, obecnych wtedy w Krakowie: Turowicz, Miłosz, Tischner.<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ITW4gTaiyIE/XySEuUikPRI/AAAAAAAAAZE/pPjm6ti8rUAXlioAHJvkpMkTc-1j7blOQCLcBGAsYHQ/s1131/zywego-ducha.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1131" data-original-width="709" height="256" src="https://1.bp.blogspot.com/-ITW4gTaiyIE/XySEuUikPRI/AAAAAAAAAZE/pPjm6ti8rUAXlioAHJvkpMkTc-1j7blOQCLcBGAsYHQ/w161-h256/zywego-ducha.jpg" width="161" /></a></div><div>W Warszawie Pilch pojawił się już w glorii uznanego pisarza z nagrodami Kościelskich i Nike oraz jako felietonista tym razem "Polityki" i "Przekroju". Powstawały wtedy świetne teksty wydane w zbiorach "Upadek człowieka pod Dworcem Centralnym" i w "Bezpowrotnie utraconej leworęczności" . Zaczynał się też w Warszawie inny Pilch, już nie tak bezkompromisowy i ironiczny, bardziej powściągliwy, refleksyjny a nawet nostalgiczny. W dwóch powieściach z tego okresu, jak zwykle u Pilcha wątki autobiograficzne mieszają się z fikcją ale w obu ("Zuza albo czas oddalenia", "Portret młodej Wenecjanki") temat uczuciowy jest dominujący i potraktowany - jak na Pilcha - całkiem serio. <br /></div><div><br /></div><div>Fascynującą lekturą są trzy dzienniki Pilcha obejmujące lata 2010-2018, które są melanżem zapisków, felietonów, esejów. Jest w nich wszystko, co interesowało pisarza: ludzie, piłka nożna, literatura, Wisła. Przejmujące są zapisy zmagania się z chorobą i zachowania zdystansowanego godzenia się z losem.Świetnym dopełnieniem dzienników są rozmowy Jerzego Pilcha z Eweliną Pietrowiak ("Zawsze nie ma nigdy", "Inne ochoty"), które są przykładem odchodzącej w przeszłość sztuki konwersacji.<br /></div><div><br />Dwie ostatnie powieści Jerzego Pilcha "Żółte światło" i "Żywego ducha"
są niepokojącym i pozornie fantastycznym rozwinięciem jego
wielokrotnie i przy różnych okazjach powtarzanych słowach, że "życie
składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego
złudzenia". Ostatnia miejscówka pisarza objawiła się niespodziewanie w
Kielcach czyli pomiędzy Krakowem a Warszawą, a różne okoliczności, nie
tylko te funeralne, świadczą o tym, że Jerzy Pilch może mieć na nas
wpływ nawet z zaświatów.</div><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-I0MSGS2V6do/XySAgq6ZKkI/AAAAAAAAAYY/wVti7r1UpoEMMGXzCDweOEvAIqcWsAbXQCLcBGAsYHQ/s1131/zywego-ducha.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div><br />Mirabohttp://www.blogger.com/profile/15534428874916608394noreply@blogger.com0